ช่างไม้

มีช่างไม้สูงอายุคนหนึ่ง ต้องการที่จะเกษียญตัวเอง ก็เลยบอกความต้องการดังกล่าวกับนายจ้าง เกี่ยวกับความต้องการที่จะเกษียณ และใช้ชีวิตหรูหรากับภรรยา ซึ่งช่างไม้ก็บอกว่า เขาอาจจะเสียดายค่าจ้างที่จะได้รับ แต่เขาก็ต้องการเกษียณ นายจ้างบ่นเสียดายที่จะต้องสูญเสียช่างฝีมือดีไป แต่ก็ขอร้องให้ช่างคนนี้ช่วยสร้างบ้านให้อีกสักหลังหนึ่ง ช่างไม้ตอบตกลง ครั้นพอบ้านเสร็จ ก็พบว่ามันไม่ใช่ฝีมือของช่างผู้นี้เลยแม้แต่น้อย งานที่ออกมา เป็นงานแค่เปลือกนอก ไร้รสนิยม วัตถุดิบที่ใช้ก็ด้อยคุณภาพ มันช่างเป็นการจบชีวิตช่างฝีมือดี ที่ไม่สวยหรูเลย และเมื่อนายจ้างสำรวจงานชิ้นนี้ นายจ้างได้ยื่นกุญแจให้ แล้วบอกกับช่างไม้ว่า " นี่คือบ้านของคุณ...ผมขอมอบให้คุณเป็นของขวัญ " เมื่อช่างไม้ได้ยินเช่นนั้น ถึงกับตกใจและอุทานกับตัวเองว่า น่าละอายจริงๆ ถ้าเขารู้สักนิดว่ากำลังสร้างบ้านของตัวเองอยู่ เขาคงตั้งใจสร้างให้ดีกว่านี้ เช่นเดียวกับพวกเราที่กำลังสร้างชีวิตของตัวเราเอง ด้วยการสั่งสมสิ่งต่างๆวันละเล็ก วันละน้อย และบ่อยครั้งที่เราไม่ได้ใช้ความพยายามอย่างที่สุดในการสรรสร้างชีวิตของตัวเอง และเมื่อวันๆหนึ่งมาถึง เราก็จะตระหนักว่า เราต้องใช้ชีวิตอยู่กับทุกสิ่ง ทุกอย่างที่เราเป็นผู้สร้างขึ้นมาทั้งหมด และเมื่อถึงวันนั้น เรามักจะพูดเสมอว่า ถ้าเราสามารถกลับไปได้ เราจะทำทุกอย่างให้ดีขึ้น แต่ความจริงหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ เพราะพวกเราทุกคนก็คือช่างไม้ ในทุกๆวัน พวกเรากำลังตอกตะปู ปูกระดาน หรือแม้แต่กำลังเลือกกำแพงชีวิตให้กับตัวเอง ดังคำพูดที่ว่า " ชีวิตก็คือสิ่งที่เราสร้างด้วยตัวเราเอง " ทัศนคติ และทางเลือกต่างๆที่พวกเราได้เลือกกันในวันนี้ ก็เสมือนกับการสร้าง " บ้าน "( ชีวิต ) ที่เราจะต้องอยู่กับมัน ให้กับตัวเอง... ดังนั้นจงสร้างบ้านด้วยความฉลาด ด้วยความตั้งใจ บ้านของเราจะสร้างอย่างไรคงแล้วแต่เรา เมื่อสร้างเสร็จแล้ว ไม่ว่าบ้านนั้นจะเป็นอย่างไร จงภูมิใจ ..เพราะมันอาจไม่สมบูรณ์อย่างที่เราคิดก็ได้ ฯ